Budowę murowanego zamku z cegły na kamiennej podmurówce rozpoczął około 1349 roku komtur Ostródy Günther von Hohenstein.

Prace budowlane trwały stosunkowo długo i zostały przerwane litewskim najazdem księcia Kiejstuta w 1381 roku. Zamek założono na planie czworoboku o wymiarach 44,7x45,2 m. Od strony północnej zamek posiadał wysunięty dansker oraz wieżę w płd.-wsch. narożniku budowli. Zamek w Ostródzie swoją sylwetką zbliżony był do zamku zbudowanego w Lochstadt. W warowni mieściło się, licząc od wschodu: kaplica, mieszkanie komtura i refektarz. Pozostałe części czworoboku musiały pomieścić: kapitularz, infirmerię, dormitoria dla braci zakonnych i komnaty gościnne. Do dziś zachowały się ceramiczne, profilowane portale na wewnętrznych elewacjach. Komunikację w obrębie zamku zapewniały drewniane krużganki dostawione do elewacji. Gotycki charakter budowli zachowały piwnice, gdzie przetrwały sklepienia krzyżowe na gurtach. Natomiast w przyziemiach skrzydła północnego i południowego zastosowano sklepienia krzyżowo - żebrowe. Pomieszczenia te przeznaczone były na cele gospodarcze. Po bitwie pod Grunwaldem, ostródzkim zamkiem na krótko władał książę Janusz Mazowiecki, który otrzymał go od króla Władysława Jagiełły. 19.09.1410 roku ponownie przejęli zamek Krzyżacy. W 1629 roku w ostródzkim zamku kwaterował król szwedzki Gustaw Adolf. W latach 1633-1639 zamkiem zarządzał książę śląski Jan Chrystian. W 1788 roku, w czasie pożaru miasta, płomienie przedostały się do zamku, gdzie we wschodniej części magazynowane były zapasy prochu. Wybuch spowodował zniszczenie wschodniego skrzydła.

Od 21.02 do 01.04 1807 roku w ostródzkim zamku kwaterował Napoleon Bonaparte. Zamek w XIX wieku pełnił funkcję siedziby starostwa, sądu oraz służył jako mieszkanie dla urzędników. W 1945 roku, po wkroczeniu wojsk Armii Czerwonej zamek został spalony. Odbudowę rozpoczęto w 1974 roku. W chwili obecnej mieści się w nim Centrum Kultury, Galeria, Biblioteka oraz Muzeum. Obok murów zamkowych znajdują się fundamenty danskera.